Als we aan een sterke munt denken, definiëren twee essentiële elementen deze: stabiliteit en een hoge mondiale vraag. De Peruaanse munteenheid, de Sol, voldoet aan deze kenmerken en onderscheidt zich als een van de meest originele en stabiele in heel Latijns-Amerika. Hoe is hij zo sterk geworden? Welk verborgen verhaal schuilt achter de evolutie ervan? Ga met ons mee en ontdek deze fascinerende reis van de Peruaanse munt.
De Sol: een munt met een eigen identiteit en originaliteit
Op een continent waar veel landen een variant van de Peso gebruiken, valt de Peruaanse munteenheid, de Sol, op door de originaliteit van zijn naam. Tegenwoordig wordt het niet alleen erkend vanwege zijn unieke naam, maar ook vanwege zijn kracht. In de afgelopen 30 jaar is de Peruaanse munt het minst gedevalueerd in Latijns-Amerika, waardoor deze tot de vijf sterkste en meest stabiele munten in de regio behoort. Deze prestatie is grotendeels te danken aan de solide macro-economische situatie van het land en de onafhankelijkheid van de Centrale Reserve Bank van Peru (BCR) bij het voeren van monetair beleid.
De oorsprong van handel: van ruilhandel tot gouden munten
Vóór de komst van de Spanjaarden was het ruilsysteem in het oude Peru gebaseerd op ruilhandel, waarbij producten direct werden uitgewisseld. De munteenheid zoals wij die kennen verscheen echter voor het eerst in Peru in de 16e eeuw met de komst van de Spaanse veroveraars.
In die tijd waren de eerste munten die in Peru circuleerden de Peso Ensayado en de Tejón, beide gemaakt van goud. Hoewel waardevol, waren ze vanwege hun hoge waarde niet praktisch voor dagelijkse transacties. Met de groeiende behoefte aan valuta’s die kleinere operaties mogelijk maakten, werd de eerste grote stap gezet in het creëren van een eigen monetair systeem.
De eerste munt in Lima
In april 1565 gaf koning Filips II van Spanje onderkoning Diego López de Zúñiga toestemming om de Lima Munt op te richten, waar in 1568 munten werden geslagen. Tijdens het onderkoninkrijk was de referentievaluta de Spaanse Real, met coupures van 2, 4 en 8. reales, waarbij de 8 reales bekend staan als de Peso. Deze peso was een van de meest gebruikte valuta in het hele Spaanse rijk, inclusief Amerika.
De eerste Peruaanse peso: een zon tussen twee heuvels
Met de onafhankelijkheidsverklaring in 1821 werd de Munt omgedoopt tot Nationale Munt en werd de eerste Peruaanse munt uitgegeven met een opkomende zon tussen twee heuvels. Deze munteenheid heette Real en omvatte een condor en een lama, nationale symbolen, samen met het motto “Perú Libre”. Deze eerste munteenheid werd ook wel de Peso genoemd.
De zon verschijnt: 1863, een nieuw monetair tijdperk
De naam Sol voor de Peruaanse munteenheid verscheen voor het eerst in 1863, hoewel deze in 1897 werd vervangen door het gouden Peruaanse pond. Dit pond, gemaakt van goud, woog 7,9 gram en kwam overeen met 10 zilveren zolen. De cyclus van het pond eindigde echter in 1931, toen het werd vervangen door de Gouden Sol en zijn val te midden van inflatie
De Gouden Sol, hoewel gemaakt van brons, werd al snel bekend als ‘de zon’. De wisselkoers ten opzichte van de dollar bedroeg aanvankelijk 2,50 zolen per dollar. Maar de stijgende inflatie in de jaren zeventig en tachtig zorgde ervoor dat deze munt zijn koopkracht verloor. Om de crisis het hoofd te bieden, werd in 1985, tijdens de regering van Fernando Belaúnde Terry, een nieuwe munteenheid geïntroduceerd: de Inti, ter ere van de Inca-god van de zon. Inti betekent Zon in Quechua.
De Inti: van hoop tot hyperinflatie
Hoewel Inti begon met de hoop op stabilisatie, werd de korte geschiedenis ervan gekenmerkt door ongecontroleerde hyperinflatie, vooral tijdens de eerste regering van Alan García Pérez. Slecht economisch beleid, kapitaalvlucht en buitensporig veel geld drukken leidden tot een historische inflatie van 2.178.482%. In 1990 was het aantal nullen op Inti-biljetten overweldigend: er waren 300 duizend inti’s nodig om 1 Amerikaanse dollar te verkrijgen!
De wedergeboorte van de Nuevo Sol (1991)
Midden in deze crisis lanceerde de regering van Alberto Fujimori op 1 juli 1991 de Nuevo Sol, waarbij een wisselkoers werd vastgesteld van 1 Nuevo Sol per 1.000.000 Intis. Dit was een cruciaal keerpunt. Dankzij de stabiliteit van de Nuevo Sol, ondersteund door een verantwoord economisch beleid en het BHG, kon Peru zich beginnen te herstellen.
De Sol van vandaag: een munt met geschiedenis en toekomst
In december 2015 werd de Nuevo Sol omgedoopt tot simpelweg Sol, wat een terugkeer naar zijn historische identiteit markeerde. In april 2024 groeide de Peruaanse economie met een indrukwekkende 5,3%, waardoor de Sol als betrouwbare en stabiele munt in de regio werd geconsolideerd.
De Sol schijnt sterk in Peru
De Peruaanse munteenheid, de Sol, is veel meer dan een eenvoudig ruilmiddel. Het is een weerspiegeling van de veerkrachtige Peruaanse geest, die te maken heeft gehad met oorlogen, economische crises en radicale veranderingen. Tegenwoordig is de zon niet alleen een symbool van stabiliteit, maar ook van de originaliteit en autonomie van een land dat standvastig blijft op het Latijns-Amerikaanse toneel.
Met de Sol schittert Peru niet alleen, maar bouwt het ook verder aan een economische geschiedenis vol uitdagingen, prestaties en een veelbelovende toekomst. De zon blijft schijnen voor alle Peruanen!
